Introductie: Mijn Leven met PPPD
Ik ben Ellen, 51 jaar, en mijn leven nam een onverwachte wending toen ik te maken kreeg met Persisterende Positionele Perceptie Duizeligheid (PPPD). Voorheen leidde ik een actief leven als moeder en was ik net begonnen aan een nieuwe fase als interieur-stylist.
Het Begin van de Duizeligheid
De duizeligheid begon plotseling en veranderde mijn dagelijks leven in een uitdaging. Zitten, staan, en zelfs eenvoudige huishoudelijke taken werden een strijd. Slechts in bepaalde liggende posities nam de duizeligheid af. Mijn huisarts diagnoseerde aanvankelijk BPPD, maar de Epley-oefeningen boden slechts gedeeltelijke verlichting.
De Impact van PPPD op Mijn Leven
De constante duizeligheid bracht concentratieproblemen, vergeetachtigheid en desoriëntatie met zich mee. Mijn wereld werd kleiner door de vele triggers die mijn symptomen verergerden. Supermarkten werden een bron van visuele overprikkeling, en zelfs een wandeling in het bos werd een uitdaging door oneffen paden.
Het Onbegrip en de Emotionele Strijd
Deze beperkingen leidden tot onbegrip in mijn omgeving, waardoor ik me vaak geïsoleerd en onbegrepen voelde. Ik worstelde met gevoelens van somberheid en angst, vooral vanwege de onzekerheid en het gebrek aan een duidelijke diagnose.
Diagnose en Behandeling
Na een lange zoektocht kwam ik terecht bij dr. Willem Kelders, die PPPD diagnosticeerde. Het was een opluchting om eindelijk erkend te worden. De behandeling in het Erasmus MC, gericht op het herprogrammeren van mijn hersenen, hielp mij de controle over sommige dagelijkse activiteiten terug te krijgen.
Leven met PPPD: Een Dagelijkse Evenwichtsoefening
Leven met PPPD blijft een evenwichtsoefening. Gesprekken voeren, deelnemen aan sociale activiteiten, en zelfs genieten van mijn hobby’s is niet meer vanzelfsprekend. Ik moet constant balanceren tussen activiteit en rust om oververmoeidheid en migraine te vermijden.
Hoop en Veerkracht
Ondanks deze uitdagingen blijf ik positief en zoek ik naar manieren om mijn conditie te verbeteren. Elke dag brengt nieuwe uitdagingen, maar ook nieuwe kansen om mezelf aan te passen en te leren omgaan met mijn aandoening. Ik blijf hopen op dagen zonder duizeligheid en streef ernaar om zoveel mogelijk uit het leven te halen binnen de grenzen die PPPD mij oplegt.
Leven in plaats van overleven!
In 2021 ben ik op eigen verzoek en hulp van een psychiater gestart met een Anti depressiva medicatie. Na de eerste weken wennen en nog diepere dalen kwam ik er langzaam uit en voelde ik dat de medicatie mee filteren qua prikkels. Er kwam veel meer rust over me heen en kan nu leven in plaats van overleven. Nog steeds letten op mijn energie-level om de dagen OK door te komen …..
